-
1 marszczyć
-
2 marszczyć
-
3 zmarszczyć
zmarszczyć pf →LINK="marszczyć" marszczyć -
4 Falte
-
5 werfen
werfen ['vɛrfən] <wirft, warf, geworfen>I. vtBlasen \werfen pokrywać [ perf pokryć] się bąblamiFalten \werfen marszczyć [ perf z-] sięJunge \werfen wydać młodeII. vi2) ( Junge bekommen) wydać potomstwoIII. vr1) ( sich stürzen)sich auf den Boden \werfen rzucić się na ziemię [o podłogę]2) ( sich verziehen)sich \werfen Holz: paczyć [ perf s-] się -
6 schrumpfen
schrumpfen ['ʃrʊmpfən]vi sein1) ( sich zusammenziehen) Muskeln, Ballon: kurczyć [ perf s-] się, Frucht: marszczyć [ perf po-] się -
7 ściągać
I. vt3) ( mocno związywać)\ściągać coś czymś etw mit etw [zu]schnürenśrodki ściągające Kontraktionsmittel ntPl5) ( sprowadzać)\ściągać kogoś dokądś jdn irgendwohin holen6) ( skupiać) zusammenziehen, versammeln\ściągać na siebie podejrzenie/spojrzenia/uwagę den Verdacht/die Blicke/die Aufmerksamkeit auf sich +akk ziehen7) ( odprowadzać)\ściągać piwo z beczki Bier aus dem Fass zapfen\ściągać ropę z rany Eiter aus der Wunde ziehen8) ( pobierać)\ściągać podatki/opłaty Steuern/Gebühren einziehenII. vi1) ( przybywać) zusammenkommenIII. vr1) ( związywać się)\ściągać się czymś sich +akk mit etw einschnüren -
8 zusammenziehen
-
9 faltig
I. adj1) ( zerknittert) fałdzisty, pogniecionyII. adv1) ( Falten aufweisend)\faltig gerafft sein Vorhang: być pofałdowanym2) ( runzelig)\faltig fallen marszczyć [ perf z-] się
См. также в других словарях:
marszczyć się – zmarszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. ulegać zmarszczeniu, pokrywać się zmarszczkami, fałdami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sukienka marszczy się na plecach. Skóra się zmarszczyła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} marszczyć czoło,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marszczyć — ndk VIb, marszczyćczę, marszczyćczysz, marszcz, marszczyćczył, marszczyćczony «robić na czymś zmarszczki, fałdy, pokrywać coś zmarszczkami, układać w zmarszczki; fałdować» Marszczyć brwi, czoło. Wiatr marszczył wody jeziora. Bluza, suknia… … Słownik języka polskiego
marszczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, marszczyćczę, marszczyćczy, marszczyćczony {{/stl 8}}– pomarszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zmarszczyć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} robić na czymś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmarszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}zob marszczyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chmurzyć — ndk VIb, chmurzyćrzę, chmurzyćrzysz, chmurz, chmurzyćrzył 1. rzad. «pokrywać chmurami; zachmurzać» Nadciągająca burza chmurzyła niebo. 2. «czynić posępnym, chmurnym; zasępiać» Troski chmurzyły jej twarz. ◊ Chmurzyć czoło «marszczyć czoło na znak… … Słownik języka polskiego
gniewnie — gniewnieej «w sposób wyrażający gniew, gniewając się, z gniewem, ze złością» Gniewnie patrzeć, mówić, marszczyć brwi, zaciskać pięści … Słownik języka polskiego
groźnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., groźnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób wywołujący lub mający wywołać strach, obawę, poczucie niebezpieczeństwa itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Groźnie zawołać, marszczyć brwi, spojrzeć. Coś wygląda, przedstawia się groźnie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
